بررسی تفاوت انواع تلویزیون؛ از CRT تا OLED

تاریخ ارسال : 1403/03/02

اگر کمی با تاریخچه نمایشگرها آشنا باشید، بی شک کلمه CRT زیاده شنیده اید. نمایشگرهای نوع اول که به‌عنوان لامپ‌های اشعه کاتدی یا CRT شناخته می‌شوند، بیش از صدسال پیش وارد بازار شدند. این فناوری از یک تفنگ نوری به نام CRT استفاده می‌کند،

اگر کمی با تاریخچه نمایشگرها آشنا باشید، بی شک کلمه CRT زیاده شنیده اید. نمایشگرهای نوع اول که به‌عنوان لامپ‌های اشعه کاتدی یا CRT شناخته می‌شوند، بیش از صدسال پیش وارد بازار شدند. این فناوری از یک تفنگ نوری به نام CRT استفاده می‌کند، که از آن برای پرتاب الکترون‌های سه رنگ آبی، قرمز و زرد به سطح فسفورهای سطح نمایشگر به منظور ایجاد پیکسل‌های رنگی استفاده می‌شود. برای ایجاد تصویر، این تفنگ خط به خط تمام پیکسل‌های نمایشگر را با سرعت بالا روشن می‌کند. از مشکلات اساسی این نمایشگرها می‌توان به ابعاد بزرگ و وزن زیاد آن‌ها اشاره کرد. مصرف بالای انرژی و تولید حرارت زیاد از جمله عیوبی هستند که موجب شدند دانشمندان به دنبال فناوری‌های جدیدی برای تلویزیون‌ها و نمایشگرها بگردند.

بعد از CRT، تلویزیون‌های پلاسما روانه بازار شده‌اند که نسبت به نسخه‌های قبلی، پیشرفت چشمگیری داشت. برای آشنایی بیشتر شما، در این مقاله قصد داریم علاوه بر بررسی کامل تکنولوژی CRT، به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین تکنولوژی‌های نمایشگرهای قدیمی، تفاوت انواع نمایشگرها را از CRT تا OLED بیان کنیم.

تاریخچه‌ای از نمایشگرها و تکنولوژی CRT
دستگاه‌های تلویزیونی که در دههٔ 1920 میلادی با بهره‌گیری از تکنولوژی CRT گره خوردند، پس از انقضای جنگ جهانی دوم به یک پدیدهٔ پرطرف‌دار در میان مصرف‌کنندگان تبدیل شدند. افزودن عنصر رنگ به تلویزیون، از سال 1953 به بعد، به‌گونه‌ای موجب افزایش محبوبیت تلویزیون‌ها در دههٔ 1960 گردید، و آنتن‌های خارجی به‌عنوان ویژگی مشترک خانه‌های حومهٔ هر شهر تبدیل شدند. در دههٔ 1970، تلویزیون‌ها به‌عنوان یک بخش از دستگاه‌های ضبط مانند بتاماکس، VHS، و در دنیای معاصر، DVD تجهیز شدند.

همچنین از اوایل دههٔ 1980، تلویزیون به‌عنوان یک نمایشگر برای کامپیوترهای خانگی (مانند Timex Sinclair 1000) و کنسول‌های بازی ویدئویی اختصاصی (مانند Atari) استفاده می‌شد. در اوایل دههٔ 2010، تلویزیون‌های صفحهٔ تخت با بهره‌گیری از تکنولوژی نمایشگرهای کریستال مایع (LCD)، به‌ویژه نسخه‌هایی با نور پس‌زمینه LED، به طور قابل‌توجهی نمایشگرهای CRT و دیگر تکنولوژی‌های نمایشگر را جایگزین کردند. تلویزیون‌های صفحهٔ تخت مدرن به طور عمده توانایی نمایش با کیفیت‌های بالا مانند FULL HD، 4K، و حتی 8K را دارا هستند و همچنین می‌توانند محتوا را از طریق درگاه USB پخش نمایند.

تکنولوژی CRT

تلویزیون پلاسما، نسخه جدیدتر بعد از تکنولوژی CRT
همه ما می‌دانیم که تلویزیون‌های پلاسما در سال‌های گذشته نقش بسیار مهمی در خانه‌های ایرانی ایفا می‌کردند. پس از آن، تلویزیون‌های LCD و LED وارد بازار شدند. در حال حاضر، تلویزیون‌های جدید OLED و QLED نیز وارد برخی خانه‌ها شده‌اند، اما اکثر مردم از تلویزیون‌های LED استفاده می‌کنند، چرا که تلویزیون‌های QLED و OLED از قیمت بالایی برخوردارند. اگر بخواهیم برگردیم به مبحث اصلی، یعنی تلویزیون‌های پلاسما، باید گفت که تنوع بسیار در انواع تلویزیون‌ها باعث شده تا تلویزیون‌های پلاسما به‌تدریج از صحنه تلویزیون خارج شوند. بااین‌حال، تلویزیون‌های پلاسما ویژگی‌های منحصربه‌فردی داشتند که هنوز هم در ذهن مردم جامانده است.

تکنولوژی پلاسما به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین فرم‌های صفحه‌نمایش تلویزیون، از سلول‌های خاصی استفاده می‌کند که حاوی گازهای یونیزه یا پلاسما هستند تا پیکسل‌ها را نمایش دهد. نکته جالب در مورد پنل‌های پلاسما این است که آن‌ها به مقایسه با پنل‌های LCD روشن‌تر هستند و حتی عمق رنگ مشکی آن‌ها بیشتر است. از ویژگی‌های مثبت دیگر پنل‌های پلاسما می‌توان به ابعاد بزرگ آن‌ها و نرخ رفرش بالای این نوع تلویزیون‌ها اشاره کرد که باعث می‌شد تا تصاویر با کمترین پرشی نمایش داده شوند. به همین دلیل، تلویزیون‌های پلاسما هنوز هم بهترین گزینه برای تماشای صحنه‌های ورزشی و اکشن هستند. بااین‌حال، نباید معایب این نوع تلویزیون‌ها را نادیده بگیریم؛ به‌طورکلی، ضخامت بالا، وزن زیاد و مصرف انرژی بسیار زیاد از مشکلات تلویزیون‌های پلاسما بودند.

نمایشگر LED
یکی از انواع پرکاربرد تلویزیون در دنیای امروز، صفحه‌نمایش LED است. این نوع تلویزیون با استفاده از تکنولوژی LED، نسبت به دیگر رقبا، ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد. صفحه‌نمایش LED در واقع، نسخه پیشرفته‌تر و بهینه‌تری از صفحه‌نمایش LCD محسوب می‌شود.

تفاوت اساسی میان تلویزیون‌های LCD و LED در نوردهی است. درحالی‌که تلویزیون‌های LCD از لامپ‌های فلورسنت برای ایجاد نور استفاده می‌کنند، تلویزیون‌های LED از لامپ‌های LED کوچک‌تر و بسیار مؤثرتری بهره می‌برند. این لامپ‌های LED به اندازهٔ بسیار زیادی در سراسر صفحه‌نمایش قرار می‌گیرند و پس از عبور نور از فیلترهای رنگی، تصویر با کیفیتی بی‌نظیر ایجاد می‌شود.

مزایای تلویزیون‌های LED بی‌شمارند و به همین دلیل، مصرف‌کنندگان بیشتر به سمت این نوع تلویزیون‌ها جلب می‌شوند. از جمله این مزایا می‌توان به کیفیت بالای تصاویر تولیدی و طول عمر بسیار بیشتر این پنل‌ها نسبت به تلویزیون‌های LCD اشاره کرد. همچنین، تلویزیون‌های LED در مصرف انرژی نیز بهینه‌تر عمل می‌کنند و از نظر انتقال تصاویر، پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. به‌طورکلی، صفحه‌نمایش LED با ترکیب فناوری LED و LCD، انتخابی عالی برای تجربه تماشای تلویزیون باکیفیت و عملکرد برتر است.

صفحه‌ نمایش LCD
اکنون که با تکنولوژی CRT آشنا شده‌ایم، برای اینکه درک بهتری از تفاوت نمایشگرهایی که بعدازاین تکنولوژی پا به عرصه گذاشته‌اند داشته باشیم، الزامی است هر یک از نمایشگرها را مورد بررسی قرار دهیم. بعد از LED، اکنون نوبت به بررسی نمایشگر LCD است. در این خصوص باید گفت صفحه‌نمایش LCD به‌عنوان یکی از پنل‌های اساسی در تجهیزات متعدد، از جمله تلویزیون‌ها، استفاده‌های گسترده‌ای دارد و در دستگاه‌های مختلف نیز کاربرد دارد. اختصار LCD به معنای Liquid Crystal Display  به معنای صفحه‌نمایش کریستال مایع است. در واقع، در نمایشگرهای LCD، الکتریسیته باعث فعال‌شدن کریستال‌های مایع می‌شود و با چرخش این کریستال‌ها، ما شاهد عبور نور و تولید رنگ‌های مختلف در صفحه‌نمایش LCD هستیم.

یکی از مشکلات اساسی که باعث شده تا تلویزیون‌های LCD به‌نوعی به زباله‌دان تاریخ تلویزیون‌ها تبدیل شوند، مشکل نمایش صحیح رنگ مشکی بوده است. به همین دلیل، کاربران تلویزیون‌های LCD هیچگاه تجربه عمق و وضوح رنگ مشکی را به‌خوبی در این نوع تلویزیون‌ها نداشته‌اند. این ایراد باعث شده تا این نوع تلویزیون‌ها در مقایسه با رقبا به مشکلاتی برخورد کنند و نیاز به توسعه و بهبود مداوم داشته باشند.
ظهور تکنولوژی OLED
OLEDیک اختصار برای “دیود ساطع‌کننده نور آلی” است و دارای ویژگی‌های بی‌نظیری است. این فناوری قادر به تولید نور و رنگ از یک دیود نور است و به همین دلیل تلویزیون‌های OLED نیازی به نور پس‌زمینه جداگانه ندارند. هر پیکسل در این نوع صفحه‌نمایش یک منبع رنگ و نور است. برخی از مزایای بی‌نظیر صفحه‌های OLED این است که بسیار نازک و انعطاف‌پذیر هستند. اما بزرگ‌ترین مزیت آنها در مقایسه با تلویزیون‌های LED این است که هر پیکسل توانایی دریافت و نمایش درخشندگی و قدرت خاص خود را دارد. وقتی روشن است، به‌وضوح دیده می‌شود و وقتی خاموش است، هیچ نوری از آن منتشر نمی‌شود و تماماً سیاه است. به همین دلیل، در این نوع تلویزیون‌ها تفاوت‌های کنتراست بی‌نهایتی را تجربه می‌کنیم.

در حال حاضر، LG Display تنها شرکت تولید‌کننده پنل‌های OLED برای تلویزیون‌ها است. سونی هم توافق‌نامه‌ای با ال‌جی دارد که به او اجازه می‌دهد پنل‌های OLED ال‌جی را در تلویزیون‌های خود استفاده کند، که همین مسئله نیز سبب شده تا قیمت تلویزیون سونی نسبت به دیگر محصولات موجود در بازار کمی متفاوت باشد. اما از معایب این نوع تلویزیون‌ها می‌توان به‌احتمال سوختگی دائم (Burn-In) پیکسل‌ها اشاره کرد که این مشکل زمانی که به کاربر به طور مداوم یک نوع محتوا را نمایش می‌دهد، بیشتر از تلویزیون‌های LED به وقوع می‌پیوندد و ممکن است به‌صورت هاله‌ای دائمی در بخش‌های خاصی از صفحه‌نمایش ظاهر شود. ناگفته نماند که اخیراً سامسونگ نیز اعلام کرده است که در حال ساخت یک نوع پنل جدید به نام QD-OLED است که از ترکیب دو فناوری کیولد و OLED بهره می‌برد.

تکنولوژی CRT

نمایشگر QLED
یکی دیگر از جدیدترین نسل‌های صفحه‌نمایش تلویزیون، صفحه‌نمایش QLED است که تکنولوژی بسیار پیشرفته‌ای به نام “کوانتوم دات” را بهره می‌برد. این تکنولوژی از یک ساختار مولکولی به نام کوانتوم دات استفاده می‌کند که به ابعاد بسیار کوچک در حد نانو از سیلیکون‌های نیمه‌رسانا تولید می‌شود. یکی از ویژگی‌های بارز این کوانتوم دات‌ها این است که نور را با بازتاب بسیار زیاد و دقیقی انعکاس می‌دهند. به‌عبارت‌دیگر، این ذرات نوری بسیار کیفیتی ایجاد می‌کنند که در پنل QLED بسیار برتر است.

علاوه بر این ویژگی، پنل‌های QLED دارای دقت بالایی در نمایش رنگ‌ها هستند که این به معنای این است که توانایی نمایش رنگ‌های دقیق و واقعی را دارند. همچنین، کنتراست بسیار بالایی دارند که این امر به تفکیک بیشتر بین مناطق تاریک و روشن تصاویر کمک می‌کند.

باتوجه‌به این ویژگی‌های منحصربه‌فرد، پنل‌های QLED به‌عنوان یکی از پیشروهای جدید در تکنولوژی تلویزیون شناخته می‌شوند و تجربه‌ای بی‌نظیر از تماشای تلویزیون باکیفیت و واقعیت را ارائه می‌دهند.

تکنولوژی CRT

صفحه‌ نمایش AMOLED
صفحه‌نمایش AMOLED یک نسل جدید از تکنولوژی‌های حرفه‌ای در دنیای تلویزیون است که در واقع بهبودیافته‌ای از تکنولوژی OLED می‌باشد. به همین دلیل از برتری‌های بسیاری نسبت به پنل‌های OLED برخوردار است. از جمله دلایلی که تصاویر بسیار با کیفیتی در پنل‌های AMOLED نمایش داده می‌شود، وجود یک شبکه فعال از پیکسل‌ها است که حداقل از دولایه نازک ترانزیستور برخوردارند.

همچنین، کیفیت بالای تصاویر در پنل‌های AMOLED تنها یکی از ویژگی‌های مثبت این نوع پنل‌ها نیست؛ یکی از مزایای اساسی دیگر این نوع پنل‌ها، مصرف انرژی کمتر نسبت به سایر پنل‌های تلویزیون است. به‌عبارت‌دیگر، کاربرانی که به دنبال خرید تلویزیون‌های AMOLED می‌روند، با یک تلویزیون روبه‌رشد و پیشرفت در کیفیت نمایش تصاویر مواجه می‌شوند که به‌سادگی با تلویزیون‌های دیگر قابل‌مقایسه نیست و همچنین مصرف انرژی آن نیز به طرز چشمگیری کمتر است.